Opis
„Oddaj Mi zatem swój święty głos. Pieśń modlitwy milczy bez ciebie. Wszechświat czeka na twoje wyzwolenie, ponieważ jest ono jego własnym wyzwoleniem. Bądź życzliwy dla niego, a także dla siebie, a potem bądź życzliwy dla Mnie. Proszę jedynie o to, abyś był pocieszony i nie żył już w przerażeniu i bólu. Nie porzucaj Miłości. Pamiętaj o tym, że bez względu na to, co możesz myśleć o sobie, bez względu na to, co możesz myśleć o świecie, twój Ojciec cię potrzebuje i będzie cię wołał, aż w końcu w pokoju przyjdziesz do Niego.”
Psychoterapia: cel, proces, terapia
Ten suplement stanowi rozszerzenie zasad Kursu cudów. Został spisany przez Helen Schucman w ten sam sposób jak Kurs cudów i zawiera dyskusję na temat zasad Kursu dotyczących uzdrawiania i przebaczania w kontekście psychoterapii. Choć napisano go dla zawodowych terapeutów, będzie pomocny dla każdego, kogo interesuje zastosowanie w dziedzinie psychoterapii przedstawionych w Kursie teoretycznych zasad uzdrawiania – łączenia się z innymi poprzez Ducha Świętego. Jego przesłanie podsumowane jest w tym zdaniu: „Proces zachodzący w tym związku polega w zasadzie na tym, że terapeuta w swoim sercu mówi pacjentowi, że wszystkie jego grzechy zostały mu przebaczone wraz z grzechami samego terapeuty.”
„Stójmy w milczeniu przed Wolą Boga i czyńmy to, co ona dla nas wybrała. Istnieje tylko jeden sposób dojścia do miejsca, w którym wszystkie sny się zaczęły. I właśnie tam je złożymy, aby odejść w pokoju na zawsze. Usłysz wołanie brata o pomoc i mu odpowiedz. To Bogu będziesz odpowiadał, ponieważ do Niego zawołałeś. Nie ma innego sposobu usłyszenia Jego Głosu. Nie ma innego sposobu szukania Jego Syna. Nie ma innego sposobu odnalezienia twojego Ja. Uzdrawianie jest święte, gdyż Syn Boży powraca do Nieba dzięki jego życzliwemu objęciu. Uzdrawianie przekazuje mu bowiem Głosem mówiącym w Imieniu Boga, że wszystkie grzechy mu przebaczono.”
Niniejsza książka jest w języku polskim jedyną oficjalną, autoryzowaną i dostępną wersją dzieła SUPLEMENTY DO KURSU CUDÓW
Cytaty z książki:
- Modlitwa jest najwspanialszym darem, jakim Bóg pobłogosławił Swojego Syna w jego stworzeniu. 2Była ona wówczas tym, czym ma się stać – pojedynczym głosem dzielonym przez Stwórcę i stworzenie, pieśnią śpiewaną przez Syna jego Ojcu, Który odwzajemnia Synowi ofiarowywane Mu przez nią podziękowania. 3Nieskończona jest harmonia i również nieskończona jest radosna zgodność Miłości, którą dają Oni Sobie wzajemnie na zawsze. 4I w tym stworzenie się szerzy. 5Bóg dziękuje Swojemu rozszerzeniu w Synu. 6Jego Syn, w pieśni o swoim tworzeniu w Imieniu Ojca, dziękuje za swoje stworzenie. 7Miłość, którą współdzielą, jest tym, czym wszelka modlitwa będzie przez całą wieczność, gdy czas dobiegnie końca. 8Albowiem taką była, nim czas wydał się zaistnieć.
- Dla ciebie, który przebywasz przez krótki okres w czasie, modlitwa przybiera formę najlepiej odpowiadającą twojej potrzebie. 2Masz tylko jedną potrzebę. 3To, co Bóg stworzył jednym, musi rozpoznać swą jedność i cieszyć się, że to, co złudzenia pozornie rozdzielały, stanowi na zawsze jedność w Umyśle Bożym. 4Modlitwa musi być teraz środkiem, dzięki któremu Syn Boży pozostawia oddzielne cele oraz oddzielne interesy, zwracając się w świętej radości ku prawdzie zjednoczenia w swoim Ojcu i w sobie.
- Odłóż broń, święty Synu Boży, i powstając takim, jakim stworzył cię Bóg, pozbądź się bożków i przypomnij Go sobie. 2Modlitwa będzie cię teraz wspierać i błogosławić, gdy uniesiesz serce ku Niemu we wznoszącej się pieśni, która będzie sięgała coraz wyżej, aż zarówno wysokość, jak i niskość znikną. 3Wiara w twój cel będzie rosła i cię podtrzymywała, podczas gdy będziesz wstępował po lśniących schodach prowadzących ku trawnikom Nieba i do bramy pokoju. 4Albowiem właśnie to jest modlitwą i w tym zawiera się zbawienie. 5Oto droga. 6Jest ona darem Bożym dla ciebie.
(…)
- Modlitwa jest ofiarowanym przez Ducha Świętego sposobem na dotarcie do Boga. 2Nie jest jedynie pytaniem ani błaganiem. 3Nie może się powieść, dopóki nie zdasz sobie sprawy z tego, że o nic nie prosi. 4Jakże inaczej mogłaby spełnić swoje zadanie? 5Nie można modlić się o bożki i mieć nadzieję na dotarcie do Boga. 6Prawdziwa modlitwa musi unikać pułapki proszenia w celu apelowania. 7Proś raczej o otrzymanie tego, co już zostało dane, o przyjęcie tego, co już jest.
- Powiedziano ci, abyś prosił Ducha Świętego o odpowiedź na każdy konkretny problem, oraz że otrzymasz konkretną odpowiedź, jeśli takowej potrzebujesz. 2Powiedziano ci również, że istnieje tylko jeden problem i jedna odpowiedź. 3W modlitwie nie jest to sprzeczne. 4Mamy tu do powzięcia decyzje i trzeba je powziąć bez względu na to, czy są złudzeniami, czy nie. 5Nie można cię prosić o przyjęcie odpowiedzi wykraczających poza poziom potrzeb, który jesteś w stanie rozpoznać. 6To nie forma pytania jest zatem istotna, ani sposób, w jaki zostaje ono zadane. 7Forma odpowiedzi, jeśli jest dana przez Boga, będzie odpowiadać twojej potrzebie takiej, jaką ją widzisz. 8Stanowi to jedynie echo odpowiedzi Jego Głosu. 9Prawdziwym dźwiękiem jest zawsze pieśń dziękczynienia i Miłości.
(…)
- Modlitwa nie ma początku ni końca. 2Stanowi część życia. 3Zmienia jednak swą formę i rozwija się w trakcie nauki, aż osiągnie stan bezforemności i zleje się w całkowitą komunikację z Bogiem. 4W swojej proszącej formie nie musi zwracać się do Boga i często nie czyni tego ani nawet nie wiąże się z wiarą w Niego. 5Na tych poziomach modlitwa to zwyczajne pragnienie wywodzące się z poczucia niedostatku i braku.
- Te formy modlitwy lub proszenia-z-potrzeby zawsze wiążą się z uczuciami słabości i nieadekwatności i nigdy nie mogłyby pochodzić od Syna Bożego, który poznaje, Kim jest. 2Tak więc nikt, kto jest pewny swojej Tożsamości, nie mógłby modlić się w tych formach. 3Prawdą jest jednak również to, że nikt, kto jest niepewny swojej Tożsamości, nie może uniknąć modlenia się w ten sposób. 4Modlitwa jest natomiast tak ciągła jak życie. 5Każdy modli się nieustannie. 6Poproś, a otrzymasz, ponieważ ustanowiłeś to, czego pragniesz.
(…)
- Powiedzieliśmy, że modlisz się zawsze za siebie i zaiste tak jest. 2Dlaczego więc powinieneś w ogóle modlić się za innych? 3A jeżeli powinieneś to czynić, to w jaki sposób? 4Modlenie się za innych, jeżeli jest prawidłowo rozumiane, staje się środkiem, dzięki któremu zdejmujesz swoje projekcje winy z brata i możesz rozpoznać, że nie on cię krzywdzi. 5Musisz zarzucić trującą myśl, że on jest twoim wrogiem, twoim złym odpowiednikiem, twoją nemezis, zanim sam będziesz mógł zostać zbawiony od winy. 6Środkiem osiągnięcia tego jest modlitwa o wzbierającej mocy i wznoszących się celach, aż dosięgnie samego Boga.
- Wcześniejsze formy modlitwy, na dole drabiny, nie będą wolne od zawiści i złośliwości. 2Nawołują do zemsty, nie do miłości. 3Nie pochodzą także od tego, który pojmuje, iż stanowią wezwanie do śmierci spowodowane lękiem tych, którzy cenią sobie winę. 4Wzywają mściwego boga i to on wydaje się im odpowiadać. 5Nie może być tak, że ktoś poprosi o piekło dla kogoś innego i potem sam ucieknie przed tym, o co prosił. 6Tylko ci, którzy są w piekle, mogą prosić o piekło. 7Ci, którym przebaczono i którzy przyjęli przebaczenie, nigdy nie mogliby w taki sposób się modlić.
(…)
- Modlitwa jest drogą do prawdziwej pokory. 2I w tym znowu powoli się wznosi i przybiera na sile, miłości oraz świętości. 3Pozwól jej tylko opuścić ziemię, gdzie zaczyna wznosić się do Boga, a prawdziwa pokora nareszcie przyjdzie, by błogosławić umysł, który myślał, że był sam, i sprzeciwiał się światu. 4Pokora przynosi pokój, ponieważ nie twierdzi, że musisz rządzić wszechświatem ani oceniać wszystko jako takie, jakim chciałbyś, aby było. 5Odkłada radośnie wszystkich małych bogów, nie z urazą, lecz uczciwie i rozpoznając, że niczemu nie służą.
(…)
- Psychoterapia stanowi jedyną istniejącą formę terapii. 2Ponieważ tylko umysł może być chory, tylko umysł można uzdrowić. 3Tylko umysł potrzebuje uzdrowienia. 4Nie wydaje się, aby tak było, gdyż przejawienia tego świata zaiste mają pozory rzeczywistości. 5Psychoterapia jest konieczna, aby jednostka mogła zacząć kwestionować swoją rzeczywistość. 6Czasami człowiek potrafi rozpocząć otwieranie swojego umysłu bez formalnej pomocy, lecz nawet wtedy umożliwia mu to zawsze jakaś zmiana w sposobie postrzegania związków międzyludzkich. 7Czasami potrzebuje on bardziej zorganizowanego, dłuższego związku z „oficjalnym” terapeutą. 8W każdym przypadku zadanie jest takie samo – należy udzielić pacjentowi pomocy w zmianie myślenia o „rzeczywistości” złudzeń.
(…)
- Mówiąc prosto, cel psychoterapii polega na usunięciu blokad na drodze do prawdy. 2Jej zamierzeniem jest udzielenie pacjentowi pomocy w porzuceniu utrwalonego systemu urojeń i rozpoczęciu rewidowania błędnych związków przyczyny i skutku, na których ów system się opiera. 3Nikt w tym świecie nie może uciec przed lękiem, lecz każdy jest w stanie zrewidować jego przyczyny i nauczyć się oceniać je prawidłowo. 4Bóg każdemu dał Nauczyciela, Którego mądrość i pomoc dalece wykraczają poza wkład, jaki może wnieść ziemski terapeuta. 5Są jednak okresy i sytuacje, w których ziemski związek pacjent-terapeuta staje się środkiem, poprzez który ów Nauczyciel ofiarowuje Swe większe dary obydwu.
(…)
- Psychoterapia to proces, który zmienia sposób patrzenia na ja. 2W najlepszym przypadku owo „nowe” ja jest bardziej dobrotliwym pojęciem ja, lecz od psychoterapii nie można oczekiwać ustanowienia rzeczywistości. 3Nie jest to jej funkcją. 4Jeśli utoruje drogę dla rzeczywistości, to osiągnęła swój największy sukces. 5W ostatecznym rozrachunku cała jej funkcja polega na udzieleniu pacjentowi pomocy w poradzeniu sobie z jednym, fundamentalnym błędem – przekonaniem, że gniew przynosi mu coś, czego naprawdę chce, i że on chroni siebie poprzez uzasadnianie ataku. 6Zostanie prawdziwie zbawiony w tym stopniu, w jakim rozpozna to jako błąd.
(…)
- Aby być nauczycielem Bożym, niekoniecznie trzeba być człowiekiem religijnym, ani nawet wierzyć w Boga do jakiegoś rozpoznawalnego stopnia. 2Trzeba natomiast nauczać przebaczania zamiast potępiania. 3Nawet w tym nie wymaga się zupełnej stałości, gdyż ktoś, kto ten punkt osiągnie, mógłby nauczyć zbawienia całkowicie w jednej chwili i bez słowa. 4Ten jednak, kto wszystkiego się nauczył, nie potrzebuje nauczyciela, a uzdrowieni nie potrzebują terapeuty. 5Związki nadal są świątynią Ducha Świętego i w czasie zostaną uczynione doskonałymi oraz przywrócone do wieczności.
(…)
- Psychoterapeuta przewodzi w tym sensie, że wyprzedza nieco pacjenta i pomaga mu ominąć parę pułapek na drodze, ponieważ widzi je pierwszy. 2W idealnym przypadku jest również tym, kto za kimś podąża, gdyż Ktoś powinien iść przed nim, by dawać mu światło, w którym będzie mógł widzieć. 3Bez tego Kogoś obydwaj będą po prostu błądzić na ślepo donikąd. 4Ów Ktoś nie może jednak być całkowicie nieobecny, jeżeli celem jest uzdrawianie. 5Może za to pozostać nierozpoznany. 6A zatem nikłe światło, które będzie mogło być wówczas przyjęte, to wszystko, co może oświecić drogę do prawdy.
ISBN 10: 83-60280-83-5
ISBN 13: 978-83-60280-83-6
EAN: 9788360280836
